Wat als je huwelijk geen ceremonie is, maar een verhaal waarin jullie de hoofdrol spelen? Een beleving die voelt alsof je in je favoriete wereld stapt, compleet met personages, symboliek en een vleugje magie?

Peter en Nini droomden niet van een klassieke ceremonie. Ze wilden "This is NOT a wedding", een betoverend feest, Alice in Wonderland-style. En dat is precies wat ze kregen.

Ik? Ik was The Mad Hatter. En de ceremonie? Die zat vol subtiele én wilde verwijzingen naar hun geliefde verhaal. Een theeceremonie waarin elk gebaar betekenis had. Een sprong door het glas naar een nieuw hoofdstuk in hun leven. Theekopjes die sneuvelden als symbool voor het loslaten van het oude. De speelkaarten bewaakten de ceremonie. En het konijn? Dat stoof af en toe binnen om me eraan te herinneren dat ik moest voortmaken 

Vikings in hart en nieren
en ik mocht helemaal losgaan.

Het werd een ceremonie doordrenkt van oeroude kracht: met gezangen uit lang vervlogen tijden, een altaar voor de voorouders, een sleutelritueel voor de bruid en een zwaardritueel voor de bruidegom.

Het hoogtepunt? Een handfasting op de traditionele wijze, gezegend met woorden uit een ver verleden.

Freya en Wodan waakten mee. Met goedkeurende blik zagen zij hoe twee prachtige zielen hun levens tot één geheel verweefden, in alle echtheid en verbondenheid.

Ik heb ervan genoten, dit is waar ik thuiskom. Wanneer ik als priesteres mijn plek mag innemen en de liefde tussen man en vrouw op zo’n diepe, betekenisvolle manier mag bekrachtigen, dan klopt alles.

Toen Steffie me belde, wist ik het meteen: dit zou een ceremonie worden zoals geen ander.

"Acht ceremoniesprekers later… en jij bent de enige die écht voelt wat wij willen. Jij begrijpt onze wereld en ziet onze dromen."

En wat een wereld het was! Een epische mix van Metal, Keltische magie en Magic: The Gathering. De hele dag ademde hun passie, in de krachtige kleuren zwart, paars en rood. Elke rituele stap, elk symbool, elk moment klopte. Dit was geen standaard ceremonie. Dit was hún verhaal, vertaald naar een intense beleving.

Ik creëerde een huwelijk voor iemand die geen genoegen neemt met ‘gewoon’. Steffie en haar lief gingen all-in. 

Jullie wereld, jullie rituelen, jullie dag. En ik ben er om het werkelijkheid te maken.

Een Vikingziel, een Keltisch hart – en een ceremonie die tot in hun diepste vezels klopte.

Alissa en Jamy wilden méér dan een mooie dag. Ze zochten een ceremonie met betekenis, geworteld in hun liefde voor oude gewoontes, rituelen en geschiedenis. Een moment van pure verbondenheid, gedragen door de wijsheid van de Kelten en de kracht van de Vikingen.

Voorouders geëerd, zielen verbonden.
Op hun kaarsenaltaar brandde het licht voor degenen die niet fysiek aanwezig konden zijn – familie, vrienden, geliefde dieren. Een cirkel van herinnering en liefde.

Een handfasting met een diepere laag.
Hun verbintenis werd gesmeed met een uniek handfastingkoord, waarin stoffen verwerkt waren van kledingstukken met betekenis. Stof doordrenkt met herinneringen, verweven tot een ritueel dat hen voor altijd zou verbinden.

Een liefdesverhaal geworteld in de seizoenen

Tina en Cédric kozen 21 september, het moment waarop de zomer overgaat in de herfst, als hun huwelijksdag. Hun moestuin werd het hart van hun ceremonie – niet alleen als symbool van oogst, maar van alles wat ze samen opbouwden.

Een tuin vol herinneringen
Elke plant vertelde een verhaal. De schaduwplekjes waren de intieme familiemomenten, het gewroet in de aarde de moeilijke tijden, de courgettes een eerste, onhandige maar liefdevolle poging tot iets nieuws. En de droom van een serre? Een plek van warmte, zelfs in symbolisch winterse tijden.

Gezegend door generaties
Bij hun handfasting stonden hun oma’s hen bij – trots, liefdevol, met de wens voor een toekomst vol groei, net als hun tuin.